Savaşlar, virüsler, yeni partiler, Suriyeliler, diplomasi, ithalat, ihracat, asgari ücret miktarı, doğal afetler, eğitim sistemi, hukuk sistemi, sağlık sistemi, milli silahlar, terör… say say bitmez. Peki, sokağın gündeminde ne var? Sokaktaki insanlar en çok hangi konu ile ilgili konuşuyor?.
Sokaktaki vatandaşın dilinde aç olduğu var. Yani sokaktaki vatandaş açım diyor!..
Aslında o kadar çok sorun var ki en büyük sorun artık vatandaşın işsiz olması dolayısıyla aç olmasıdır. Geçtiğimiz hafta, Bursa Ulucami yanında çay içerken birkaç gencin arka tarafımda hararetli bir şekilde sohbet ettiğini duydum. Sohbet konusunun da birinden borç istediğini duyunca onlara biraz kulak verdim. Ancak birbirlerinde para olmadığını veremeyeceklerini dillendirdiler. Borç gerekçesi de okul harcı ödemesi olduğunu duyunca yönümü onlara çevirdim ve sohbete dahil oldum.
18-20 yaşları arasında 4 genç arkadaş birbirlerine sıkıntılarını anlatıp, birbirlerini sıkıntılarına çare bulmaya çalışıyorlardı. 4 gencin 2’si asgari ücretli, kalan 2’side aktif iş arayan gençlerdi. Hepsinin ortak gayesi aile bütçelerine katkı sağlarken, kendilerinin de eğitim/öğretim hayatlarını iyileştirerek daha kaliteli işler de çalışabilmeyi hedeflemekteler. Tabi kendilerinin başka başka hayalleri ve hedefleri var ama aile bütçesine katkı ve eğitimleri ortak olunca sosyal devlet niye görmedi bu gençleri diye düşünmeye başladım.
Türkiye de yaşayan ailelerin ekonomik sıkıntıları her geçen gün daha fazla artığı için aile bireylerinin tamamı neredeyse çalışmak için iş aramaya başlamayı planlıyor yada erken yaşlarda okullarını bırakıp çok küçük ücretler ile işbaşı yapıyorlar. Böylelikle aile bütçesine küçükte olsa katkı sağlamaya çalışıyorlar. Bugün genç işsizlik rakamları artığını bilmekteyiz. Ama bilinmeli ki gençler açız diyor. Yani gençler artık karar vericileri görünce tabir yerindeyse ”kral çıplak” demeye başladılar.
Gençlerin hayatları muhakkak iyileştirilmelidir. Gençlerin potansiyelleri doğru programlar oluşturularak, koordineli ve sistemli politik adımlar atılarak katkılar sağlanmalıdır.
Devlet yöneticilerinin birçok ilgilenmesi gereken konu var biliyoruz. İlk cümlelerde dillendirdiğim hiçbir alanda devlet sistemi saat gibi çalışıyor diyemeyiz. Hatta saydığım konuların her birinin büyük sıkıntıları olduğunu görmekteyiz. Bu durumda bize gösteriyor ki kurulan sistemler artık iflas etmiş. Yani yanlış kurgulanmış sistemleri canlandırmaya çalışmaktalar ama söyleyelim mümkün değil. Sorumluk sahibi kişilerin ve dertli vatandaşların iyileştirme fikirlerini kamuoyuna sunmaları gerektiğini düşünmekteyim. Kamuoyunun desteği ile devletin ilgili yöneticilerinin dikkatini ancak bu şekilde çekilebileceğini düşünmekteyim.
Vatandaş sadece seçimden seçime değil, devletin yönetiminde aktif rollerde bulunarak iyileştirmelerde bulunmalıdır. Saydığım tüm problemler ancak bu yolla çözülebileceğini düşünmekteyim. O zaman sokaktaki genç açım demez!
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Kemal UYSAL
Açım!..
Sokaktaki vatandaşın dilinde aç olduğu var. Yani sokaktaki vatandaş açım diyor!..
Aslında o kadar çok sorun var ki en büyük sorun artık vatandaşın işsiz olması dolayısıyla aç olmasıdır. Geçtiğimiz hafta, Bursa Ulucami yanında çay içerken birkaç gencin arka tarafımda hararetli bir şekilde sohbet ettiğini duydum. Sohbet konusunun da birinden borç istediğini duyunca onlara biraz kulak verdim. Ancak birbirlerinde para olmadığını veremeyeceklerini dillendirdiler. Borç gerekçesi de okul harcı ödemesi olduğunu duyunca yönümü onlara çevirdim ve sohbete dahil oldum.
18-20 yaşları arasında 4 genç arkadaş birbirlerine sıkıntılarını anlatıp, birbirlerini sıkıntılarına çare bulmaya çalışıyorlardı. 4 gencin 2’si asgari ücretli, kalan 2’side aktif iş arayan gençlerdi. Hepsinin ortak gayesi aile bütçelerine katkı sağlarken, kendilerinin de eğitim/öğretim hayatlarını iyileştirerek daha kaliteli işler de çalışabilmeyi hedeflemekteler. Tabi kendilerinin başka başka hayalleri ve hedefleri var ama aile bütçesine katkı ve eğitimleri ortak olunca sosyal devlet niye görmedi bu gençleri diye düşünmeye başladım.
Türkiye de yaşayan ailelerin ekonomik sıkıntıları her geçen gün daha fazla artığı için aile bireylerinin tamamı neredeyse çalışmak için iş aramaya başlamayı planlıyor yada erken yaşlarda okullarını bırakıp çok küçük ücretler ile işbaşı yapıyorlar. Böylelikle aile bütçesine küçükte olsa katkı sağlamaya çalışıyorlar. Bugün genç işsizlik rakamları artığını bilmekteyiz. Ama bilinmeli ki gençler açız diyor. Yani gençler artık karar vericileri görünce tabir yerindeyse ”kral çıplak” demeye başladılar.
Gençlerin hayatları muhakkak iyileştirilmelidir. Gençlerin potansiyelleri doğru programlar oluşturularak, koordineli ve sistemli politik adımlar atılarak katkılar sağlanmalıdır.
Devlet yöneticilerinin birçok ilgilenmesi gereken konu var biliyoruz. İlk cümlelerde dillendirdiğim hiçbir alanda devlet sistemi saat gibi çalışıyor diyemeyiz. Hatta saydığım konuların her birinin büyük sıkıntıları olduğunu görmekteyiz. Bu durumda bize gösteriyor ki kurulan sistemler artık iflas etmiş. Yani yanlış kurgulanmış sistemleri canlandırmaya çalışmaktalar ama söyleyelim mümkün değil. Sorumluk sahibi kişilerin ve dertli vatandaşların iyileştirme fikirlerini kamuoyuna sunmaları gerektiğini düşünmekteyim. Kamuoyunun desteği ile devletin ilgili yöneticilerinin dikkatini ancak bu şekilde çekilebileceğini düşünmekteyim.
Vatandaş sadece seçimden seçime değil, devletin yönetiminde aktif rollerde bulunarak iyileştirmelerde bulunmalıdır. Saydığım tüm problemler ancak bu yolla çözülebileceğini düşünmekteyim. O zaman sokaktaki genç açım demez!