Yapılan birçok değerlendirmeler neticesinde Türkiye;  dünya sıralamasında en mutlu ülkeler listesinde 70inci sıralarda. Sıralamadaki bu yerimiz gerçekten çok ürkütücü.

Yapılan değerlendirmelerin açıkça söylemiş olduğu ve bizim ısrarla büyük ekonomik güce sahip olmak ve dünyanın en güçlü savunma gücüne sahip olmakla aşacağımızı sandığımız bir durum ile karşı karşıyayız.

Ortalama 70-80 yıl olan ömrümüze huzurlu olmak yerine birçok savaş sığdırarak dünyayı terk ediyoruz. Böyle dünyayı terk ediyor olmamızın birçok nedeni bulunmakta. Bazıları bizden kaynaklı bazıları ise çevremizdeki olup bitenlerden kaynaklı ama bunu tetikleyen ise herkeste ortak olan hırs duygusudur.

Ne yazık ki yıkıcı hırs sahibi bugün çevremizde birçok insan bulunmakta ve daha da kötü olan durum ise hırsın kurbanı onlar değil doğrudan vatandaş olmaktadır.

Bunları belirtirken bu durumu doğrudan izleye bildiğim bir ortam olmuştur. Saat 06:30 Bursaray seferlerindeki yolcuların gözlerindeki tükenmişlik ve yok olmuşluk ifadeleri işte beni bu yazıyı yazmaya itmiştir.

 Birkaç zamandır insanların işlerine giderken ne konuştuğunu ve nasıl hissettiğini gözlemliyorum. Hemen hemen hepsi emeklerinin karşılığını alamadığını söylemekteler. Kazandıkları para ise hiç bir şeye yetmiyor olmasının yanında sürekli daha fazla kazanmanın yollarını arıyorlar.

Evet, başkalarının hırslarının kurbanı olan bu insanlar seçimden seçime hatırlanan, küçük sözler ile avutulan ve hep bir umut var diye kandırılan ülkemin vatandaşları. Benim şahit olduğum kişiler servis bekleyenler, yolculuk edenler. Zaten bu kesim ülke nüfusumuzun yarısından fazlası. Çalışmayı hayat sanan insanlar. Ne yazık ki bu vatandaşların ifadesi, bizi dünya sıralamasında en mutlu ülkeler listesinin 70inci sırasına götürmekte.

Diyelim ki silah sanayimiz çok güçlü ve ekonomik olarak G8lerde ahkâm kesecek konumda olsak, bu insanlar daha mutlu olacaklar mı? Ne yazık ki yine hayır.

Türk insanı her geçen gün daha fazla sömürülerek elindeki tüm umut kırıntıları tüketiliyor. Artık devletin aklıselim kişileri buna dur demelidir. Bu sömürücülere yol yöntem göstererek gittikleri yolun yanlış olduğunu öğretmelidir. Hala ısrar ediliyorsa işte o zaman bu insanların tek tek yok olması için girişimlerde bulunması gerekmektedir. Biliyorum üstü kapalı çok gönderme yapıyorum. Yapmamın nedeni ise sizinde gözlem yapmanız. Ekonomik, yaşamları dahilinde sadece sömürülen insanlar yok ülkemizde. Siyaseten sömürülen, bilgi ve tecrübeleri ile sömürülen yani her alanda kan emiciler bulunmakta. Artık fark ettirilmeli ve bu kan emicileri tek tek ayıklamak gerekmektedir.

Bu ayıklamayı yapabilmek için; hukukta, adalette, gelir dağılımında, eğitimde, sağlıkta yani insan için lazım olan en temel değerleri eşit ve adil dağılımını güçlendirilmesi gerekmektedir.

Bugün gündemi zorlayan tüm konuların temelini adil ve eşit dağıtılmayan temel haklar neden  oluşturmaktadır. Ne yazık ki tükenmeye devam eden bir geminin içinde yolculuk etmekteyiz. Umarım en yakın zamanda kendimizi sağlam bir kara parçasına ulaştırabiliriz.