17 Nisan sabahına herkes uyandı. Tabi bazı illerde kontrolsüz güç gösterimi yapanların yarattığı acılarla. Ölen vatandaşlarımıza Allah rahmet eylesin derken, yaralı vatandaşlara acil şifalar dilerim.

Bugün birçok kişinin ağzından deniyor ki dün siyaseten söylenenler dünde kaldı. Bu anlayamadığım en büyük cümlelerden biri. Nasıl yani insanları evet veya hayır’ı seçmelerini isterken hatta ötekileştirip, düşmanlaştırırken söylenen sözler nasıl unutulur, nasıl yenilir yutulur… İşte bunları anlayamıyorum.

Yarışın rekabetin her zaman yaşanması gereken coğrafyamızda dünden beri kiminle konuşmuş ve kiminle iletişime geçmişsem (siyaset yapan büyüklerimiz ) hepsi benzer şeyleri söylüyor. Üzüldüm. Bir genç olarak evet’tin kampanyasını yapanlara da hayır’ın kampanyasını yapanlara da üzüldüm.

Bu nedenle ki geleceğin ortakları olan gençlere ve çocuklara bu yazımı hitap ediyorum. Büyüklerimiz koltuk yada güç için birbirlerini en ağır şekilde eleştirdiler, suçladılar ve kınadılar. Şimdi söylenen her şeyin üstüne sünger çekip yollarına devam edeceklermiş. Şimdi ben ve benim gibi birçok genç arkadaş soruyor ki; “liderlerin, partililerin ve kamu görevlilerinin referandum sürecince birbirlerine söyledikleri o sözler ne olacak, hani televizyonların başında, toplulukların başında oy toplayabilmek için birbirlerine söyledikleri o yıkıcı, kırıcı sözle bugün nasıl yok sayılır”…

Evet, biz gençler olarak siyaset yapmanın ne demek olduğunu iyi öğreniyoruz. Büyüklerimizin ışığında rehberliğinde ne yapmamız gerektiğini biz gençlere açıkça gösteriyorlar.

Dün, bir arkadaşım siyasi partisi için neler yaptığını bunca zamandır hangi fedakarlıkları gerçekleştirdiğini anlattı. Kendisinin örnek aldığı ve lider olarak gördüğü ilçe yöneticilerinden, genel merkez yöneticilerinin bazılarına( ulaşabildiklerine / görüşebildiklerine ) sormuş “ size ve siyasi partimizin bazı büyüklerine ağır sözler söyledi rakiplerimiz şimdi ne yapacağız bu sözlere karşı” demiş. Siyaseten büyüğü olanlar ise “o dünde kaldı” demiş. Arkadaş üzülmüş ve siyasetin neden bu kadar kirli bir yer olduğunu anlamaya çalışmış. Hatta sorgulamış, Kültürümüz de, dinimizde, özümüzde bunun yeri ne diye. Büyüklerine de sormuş ama yine cevap alamamış.

Dün bende anlatmaya çalıştım ama açıkçası başarılı olamadım. Oy için insanların birbirlerine söylediği onca söz nasıl unutulur. Hepsi adli konu olmasına rağmen. Havada vatan hainleri, teröristler, dolandırıcılar, yalancılar gibi birçok söz geçti. Hatta bu sözleri bazı medya kuruluşları da öyle işledi ki hepimiz o insanlar hakkında farklı ön yargılara sahip olduk.

Şimdi yine soruyorum “O kadar söz niye söylendi”.

Değerli büyüklerim, yapabilirliği iyi olan ve devlette politika hazırlayabilecek olan arkadaşımız dün siyaseti bıraktı ve gitti. Bundan sonra sandığa gider mi gitmez mi bilmiyorum ama bildiğim bir şey var ki siyasete küstü. Tabi bunu konuştuğumuz onlarca genç arkadaş onları hiç bilemiyorum ne düşünüyorlar. Bu olay eminim ki Anadolu’nun birçok yerinde olmaya başlamış yada oluyordur.

Hadi bu seferde unutalım söylenen sözleri ama lütfen ve lütfen siyasetende olsa birbirimize söyleyeceğimiz kelimeleri seçelim. Kimsenin kimseye hakarete varacak söz etmeye hakkının olmadığını bilelim. Eğer bunu biz sonlandıramaz isek yarın daha büyük olaylar ile siyaset arenasında yer alacak gençlerin olduğunu şuanda görebilmekteyiz. Siyasetin büyükleri bugün kendilerine ne yaptıklarını sorsun. Neden yaptıklarını sorsun. Kimlere sergiledikleri tavırla örnek olduklarını görsün. Bu coğrafyanın her ferdi kıymetlidir. Her vatandaşı ise özeldir. Çünkü Türkiye Cumhuriyeti’nde yaşamak bir ayrıcalıktır. O zaman siyasi büyüklerimiz kendine çeki düzen vermelidir. İşlerine bakıp yollarında ilerlemelilerdir.