Bir genç arkadaş dün aradı ve benimle sohbet etmek istediğini belirti. Tabi genelde gençler bana gençlik çalışmaları için gelirler “Yurt dışına nasıl çıkabilirim yada projelerin içinde yer almak istiyorum, ne yapmalıyım?” gibi sorular gelir. Bende yine aynı tarzda bir görüş olacak düşüncesi ile genç arkadaşla buluşmaya gittim.

Bir kafeteryada 3 kişi ile bir araya geldik. 20-23 yaşlarında 1 kadın 2 erkek. Orta gelirli bir yaşantıya sahip ve 3’üde üniversite öğrencisi. Tanıştık, üçü de Bursalı ve Uludağ Üniversitesi’nde öğrenciler. İlk soru “Bugünün siyasetini beğeniyor musunuz?”, ikinci soru “Siyasilerimize güveniyor musunuz?”, üçüncü soru da “Devlet işleyişinden memnun musunuz?” biran neye uğradığımı şaşırdım ve gençlere “durun” dedim.

O kadar dertlenmişler ve neye inanacaklarına artık karar veremediklerinden ülkeden göç etme fikrini bile çok kez konuştuklarını dillendirdiler. Ben gelen arkadaşlara bu düşünceler yaygın mı diye sordum aldığım cevap ise çok yaygın olduğu.

Aslında gençler siyaset yapmayı sevmiyorlar ama siyasilere güven konusunda ve yurtdışına göç etme noktasında neredeyse büyük bir kitlenin olduğunu biliyoruz. Bu durumun bir örneğini burada da görmüş oldum.

Evet gençler artık ülkedeki düzensizlikten göç etmek istiyorlar. Bugün Milli Eğitim Bakanlığı yada Gençlik ve Spor Bakanlığı, 18 – 30 yaş arası gençlere bir anket yapsın birkaç soru sorsun sorulardan biri devlete olan güven, diğer bir soru siyasilerimize güven başka bir soru ise yurtdışında yaşayıp yaşamamak….

Alınacak cevap evet korkmamıza neden olacak kadar büyük olacaktır. Sohbet ettiğim gençlerin gözlerindeki endişeli bakışlar eminim ki yok olmayacak.

Artık gençlik yavaş yavaş siyasi söylevlerin nereye gidip nereye geldiğini tartıyor. Dün vaat olarak söylenenlerin yapılmadığını hissettiğinde doğrudan yalancı olarak değerlendiriyorlar. Doğrusuda bu. Ülkemizin en sağından en solundaki siyasetçisine kadar herkes şapkasını önüne koymalı. Sistemler inşa etmek için adım atmalı. Sistemler doğrultusunda yaşamlar sürmeli. Bunu hayal etmenin ötesinde artık bunları gerçekleştirmek adına adımlar atılmalı.

Bizler artık genç olarak olup bitenlerden haberdarız. Tartıp biçebiliyoruz. İletişim kurduğumuz gibi empati yapabiliyoruz. Tabi başka bir şey daha var ki, o da ülkeyi asla ve asla kimseye satmayacağımız. Bugünün siyasetçilerinin bazılarının ağzında “Böyle gelmiş böyle gider” düşüncesi hala mevcut. Bunun böyle gitmeyeceğini de bilmekteyiz.

Gelen 3 arkadaşın sohbetinin her kısmı çok önemliydi. Ülkenin doğusuna gitmekten korkuyorlar. Bunu anlamak imkansız. Bununla birlikte mümkün oldukça insanlarla iletişime geçmiyorlarmış. Hele bunu anlamak ise daha zor. Sadece güvenlikleri için. En büyük sıkıntılarından birisi de ülkemizde bulunan mülteciler. Üzülerek hakta vermediğim şeyler değil. Her halde çocuğum olsa okula gidiyor falan olsa bende derim ki “Sağa sola bakma doğru okuluna git, gel” çünkü gerçekten koruma maksatlı söylerim. Ama bu coğrafya bunu hak etmiyor. Bu coğrafya hoşgörünün, kardeşliğin ve medeniyetin beşi. Bu coğrafyada ayrılıkların olmaması gerekiyor. Bunu tesis edecek liderlere ve ekiplere gerçekten çok ihtiyacımız bulunmakta. Bunu bugünden görmeliyiz. Yoksa beyin göçleri artarak devam edecek.