Hava Durumu

Dostlara

Yazının Giriş Tarihi: 24.01.2019 00:21
Yazının Güncellenme Tarihi: 24.01.2019 00:21
 

Bugün dostlar aklıma geldi. Kıymet verdiklerimden bir o sıra beni aradı ve dedi ki “artık birbirimizi unutuyoruz”? Hemen kendimi ifade etmeye çalıştım ve bugünkü köşe yazımı dostluklara ve arkadaşlıklara ayırmak gerektiğini fark ettim.  Derken düşünceye daldım. Hayatıma giren insanları düşündüm hangileri dosttu, hangileri arkadaş, hangileri iz bırakmıştı ve nasıl izler bırakmıştı, hangileri yıllardır yerini koruyordu, hangileri içimi sızlatıyordu. Hangileriyle yaptığımız munzurluklar hala düşündüğümde kıkır kıkır güldürüyordu, İyi dostun tarifi neydi? Her gün aranan mıydı? Gördüğünde mutluluktan uçmalı mıydın? Görmeyince özlemeli miydin? Düştüğünde kaldıran mıydı? Hayatı paylaştıkça yaşamın kalitesini artırmak mıydı? Mutluluğunu paylaşan mıydı? İhtiyacın olduğu her zaman yanında olan mıydı? Birlikte geçirdiğin her anın kıymetine paha biçilemeyen miydi? Zor sorular beni bekliyordu.

Yaşadıklarımıza bakalım rüzgar bizi nereye sürükler ise o tarafa savrulmaktayız. Her gün yaşam koşturmacısının içerisinde ne kadar da çok insanla karşılaşıyoruz değil mi? Hele bir de benim gibi yaşam felsefeniz insanları sevmekten ve insanlara güvenmekten geçiyorsa. Zaman içerisinde birçok ilişkinin içerisinde buluyorsunuz kendinizi. Bazıları yoruyor, bazıları kırıyor, bazen yine mi dediğiniz de oluyor ama yine de çok mutluyum insanları sevmekten… Zaman zaman incinseniz de, ters köşeye düşseniz de, acısanız da, haksızlığa uğramış gibi hissetseniz de arada yakalayabileceğiniz çok özel bir kaç kişi için bile buna değmez mi? Sırf bunun için bile insanları sevmekten hiç pişman olmadım. Yıllardır kendilerinin hiç haberi olmadan anılarını sakladığım, düşününce gözlerimin dolduğu, özlemlerime, pişmanlıklarıma, mutluluklarıma kaynak teşkil eden dostlarım oldu. Yıllar bazılarını aldı götürdü.

Birçok insanla farklı yerlerde ve farklı zamanlarda tanıştık ancak hepsinin kendine göre özel yerleri bulunmaktadır. Bazılarını kilometrelerce uzaklara savurdu. Olsun… “Seni uzaktan sevmek aşkların en güzeli” dememiş miydi? Şarkıda. Bazıları güya yanı başımız da ama aslında çok uzağımızdaydı dost değildi. Bazıları değerlerini bilemedi. Ancak yaşadıkça şunu fark ettim yıllar ilerledikçe yaş ilerledikçe dost edinmek de zorlaşıyordu. Artık eskisi kadar derinden dostluklar kurulamıyordu. Paylaşımlar azalıyordu. Aile olunuyor sorumluluklar artıyordu.

Hayatın koşturmacıları başlayınca 10 kere yirmi kere aklına aramayı getirdiğin dostlarını müsait olup ancak bir kere arayabiliyordun. Yüz yüze görüşmek ise büyük planlamalar gerektiren işini varsa eşini çocuğunu ayarlayıp karşı tarafında aynı işlemleri yapmasını bekleyince karmaşık bir hayale dönüşüyordu. Ama görmeyince görüşemeyince sevmeler bitmiyordu. Çünkü ayrılıklar da sevdaya dahildi. Bir lokma ekmeği bölüşmenin, birlikte yapılan deliliklerin, gülmenin, ağlamanın, sabahlamanın hatırası kaybolamazdı.

Kıymet verdiğimiz, kıymetlisin ve değerlisin dediğimiz dostlarımız eğer gerçekten bizde dost olarak yer bulmuşlarsa kalbimizde işte tam orada duruyorlardı. Ve iyi ki varlardı. Ne demişti şair “Bir tek insanın bize ”iyi ki varsın” demesi, var olduğumuz için mutlu olmamıza” yeterdi. Ve eminim bizim de hayatımızda iyi ki varsın dediğimiz insanlar vardı. İyi ki tanımışım dediklerimiz her şeye rağmen… Ve tabi ki bizim için de iyi ki var diyenler… Olmazsalar olmaz, olmazsak olmaz. Öyleyse şimdi biraz durup düşünceye dalmanın dostlarımızı yad etmenin tam sırası. Ve arkasından gözlerinizden süzülen iki damla yaşa eşlik eden “hey gidi günler hey” sözleri üzgünüm ama takvimden akan yılların habercisi.

Hayat kısa kimi nerede nasıl bekliyor son yolculuk bilinmez siz en iyisi dostlarınızla kalın, değerlerini bilerek dost kalın…

Yorum Ekle
Gönderilen yorumların küfür, hakaret ve suç unsuru içermemesi gerektiğini okurlarımıza önemle hatırlatırız!
Yorumlar
Yükleniyor..
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.