Dün sabah saat 08.30 gibi Yıldırım Beyazıt Caddesi üzerinde çocuk olduğunu gördüğüm kağıt toplayıcısı ile karşılaştım. Çocuk; 140 cm boyuyla, 160 cm boyundaki kocaman çuval takılmış arabasıyla Beyazıt Caddesi’nde ilerliyordu. Trafiği de biraz sinirlendirmişti. Somuncu Baba Parkı’nın oraya kadar takip ettim ve sohbet etmeyi teklif ettim. “Tamam, abi” dedi.

Oradan birkaç simit, birkaç ayran aldık sohbetimize başladık. Adı Muhammed, Siirtli, Kürt, 13 yaşında, 6 kardeşli, okula gitmiyor, iki kardeşi İstanbul’da amcasıyla halde çalışıyormuş…. Bunları arka arkaya yazdım çünkü her sorumun karşısında net cevaplar verdiği için.

Muhammed net cevaplar verdiği gibi çaresizliğinin de farkında olmadığı ortada bunu da gördüm. 7 yıl önce Bursa’ya ailece göç etmişler ve o günden beri sürekli sokakta olduğunu ve daha okuma yazmayı öğrenemediğini söyledi.

Tabi konuştuğumuz çok şeyler oldu. Babasının, annesinin ne iş yaptığını, Siirt’i hatırlayıp hatırlamadığını, sokaklarda neler ile karşılaştığını, soğuk havalarda ne yaptığını, kendilerine yaptıkları işten dolayı karışan olup olmadığını, kaç para kazandıklarını, taşıdıkları yükün ağır olup olmadığını, belediye görevlilerinin gördüğünde ne yaptığını gibi… bir çok konuda sorular sordum. Her sorduğum soru umutsuzluğu içinde barındırıyordu. Ama içlerinde bir cevap vardı ki o hepsinden daha can yakıcıydı. Dedi ki “ Abi bizi Suriyeliler gibi organlarımızı almak için kesseler kimsenin umurun da bile olmayız, biz fakiriz çünkü”…

İşte geldiğimiz durum. Türkiye 2023 yılına hazırlanıyor. Sanayi devi olacakmış. Dünya lideri olsun, dünyanın en mükemmel gücü olsun, ne yazar. Yıl 2017 ve 13 yaşındaki Muhammed fakir olduğundan bu halde olduğunu düşünüyor. Fakir olmaktan dolayı sokaklarda o yükü çektiğini sanıyor. Ama değil. Tabi birde duymuş 13 yaşındaki Muhammed, kimliksiz Suriyeli çocukların organ mafyasına kurban gittiğini. Bu durum o çocukta neler yarattı kim bilir.

Evet, yıl 2017 ve 10 gün sonra referandum yapacağız. Sonucu ne olacak ya da biz referandum sonrası nasıl yaşayacağız bugün bilemiyorum ama bilmek istediğim bir şey var o da Türkiye de kimse canından, malından endişe etmesin, yine istediğim bir şey var ki her çocuk okula gidebilsin ve her hanenin içinde mutluluk olsun.

Biliyorum ki çok şey istiyorum. Biliyorum ki bu istediklerim gerçekten sorumluluk sahibi kişiler ile gerçekleşebilir. O zaman referandum nasıl sonuçlanır kısmından daha çok referandum sonrası temizlenecek görevini yerine getirmeyenlerden bahsetmek gerekiyor. Belediyelerde, kamuda görev yapıyormuş gibi olan tüm kişileri ayırarak sosyal devletin nasıl çalıştığını göstermek gerekiyor. Sokaklarda çalışan çocuk görünce hangi adımı atması gerektiğini bilen sorumluluk sahibi kişileri yerlerine getirmeliler yine beraberinde kamu malını ve kamu gücünü toplumun yarına kullanacak kişilerin çalışmasını teşvik edenleri referandum sonrası görmeliyiz.

Referandumun bize; sosyal devletin olmayı, hukukun üstünlüğünü, adaletin adil ve eşit olduğunu bize getirsin. Dünyanın en zengin ülkesi varsın olmasın, sadece birbirine güvenen ve seven insanları olsun.