Duygusal ihtiyacını aileye uyum sağlamayla kazanan kız çocukları, başka konularda üstünlük çabasına girebilir. Aileyi idare etme ile büyüyen kız çocukları, evliliğinde kendisini ezilen konumdan kurtarmak isteyebilir. Ancak bir yükün altındayken sevgi ve ilgi alabilmeye itirazını, evliliğinde gösterebilir.

Evdeki erkek kardeşinin oyuncak dağınıklığını toplamak, kız çocuğundan istenebilir. Fakat evin her üyesi kendi sorumluluğunu alabilmelidir.

Bir odanın düzenlenmesi, o odayı kullananın görevidir. Evin işlerinde zaman planlaması ile düzen kuramayan anne-baba, kız çocuğundan bu eksikliği kapatmasını beklememelidir.

Eşiyle veya bir yakınıyla sıkıntı içinde olan bir ebeveynin dert ortağı kendi yaşıtlarından biridir ve kız çocuğu bu sorunun muhatabı değildir. Yaşının üzerindeki konularda yardım göstermeye çalışan bir çocuğun yaşam sevinci azalacaktır.

Bir çatı altında hasta, yaşlı, güzel, genç, çirkin, bebek ve yetişkinler bulunabilir. Burada duygusal ve fiziksel ihtiyaçları karşılanması gerekenler, kolaylıkla verici olmaya meyil gösteren kız çocuğundan beklenti içine girmemelidir. Yetişkin aile üyeleri, ihtiyaçları karşılamalıdır.

Aile bireylerinin çocuklarına eşit ve adil davranması, her bireyin üzerine düşeni diğerine yıkmadan yerine getirmesi ve kız çocuklarının vericiliğinin kullanılmaması gerekir.

Omuzlarındaki yükü ağır gelen bir ebeveyne, çocuklarına sevgi ve ilgi göstermesi fazla gelmemelidir. Bu yükü taşırken, çocukların kaderini çizen çocukluk yıllarına özen gösterilmesi gerektiği atlanmamalıdır.

Hayat enerjisi, küçük gördüğümüz davranış ve tepkilerle çocukluk yıllarında kazanılır. Bir ömür yetecek neşe; anne-babanın gülümsemesinde, sevmesinde, sarılmasında, yargısız dinlemesinde, muhabbetinde ve çocukluğun yaşanmasına izin verilmesindedir.

Kendi ailesinin yükünü kaldırmak zorunda hissetmeyen ve yaşam sevincini kazanan bir kız çocuğu, benliğinin ve duygularının farkındadır. Evliliğinde ise verici ve alıcı olduğu noktaları ayırabilir. Böylece eksik bulduğu yerleri sayarak şikayet etmek yerine, içinde bulunduğu durumu objektif bir gözle değerlendirebilir.

Evlenen her kız çocuğu, mutluluğu hak eder. Bu mutluluğun doğru ölçümü, kimliğini bulmuş bir bireyken evlilik ilişkisini diğer ilişkilerinden izole etmiş olarak tartmasındadır.

Kimlik kazanamamış bir kadın, memnuniyet duyacağı noktaları bilemez...

Aile ilişkilerindeki kendisine ait olmayan görevleri üzerinde bulunduran bir kadın, evliliğinde ne kadar ağırlık taşıdığını doğru ölçemez. Evlilik dışı zorluklar, evlilik ilişkisinde yaşanan küçük sıkıntıların büyümesine neden olabilir.

Şikayetçi ve mutsuz kadınların, etrafında kendi kimliklerini kaybedecek kadar kimlere uyum sağlama içerisinde bulunduğuna bakılabilir.

Kız çocuklarımızı sadece kendine ait sorumluluklar vererek ve sevgimizi karşılıksız hissetmelerini sağlayarak büyütmemiz, geleceklerine yapacağımız en güzel yatırımlardır.