Öğretmenlerin ve öğrencilerin; saygısızlıkları, hataları ve uygunsuz davranışları sıkça medyaya yansımaktadır. Takip ettiğimiz haberlerle; dürüst, ahlaklı ve çalışkan bir nesil ümidimizi yitiriyoruz.

 

Öğretmen ve öğrenci ilişkilerindeki dejenerasyon,düşündüren bir gündemdir.

 

Öğrencilerin arayabildiği ‘147’şikayet hattı, öğretmenlerin denetlenmesini sağlamaktadır. ‘E-okul’ aracılığıyla; öğrenci ismine kayıtlı disiplin cezası yazılması ile öğrenciler kontrol edilmektedir. Rehber öğretmenlerin; normaldışı davranış gözlemledikleri öğrencileri, Rehberlik Araştırma Merkezi gibi kurumlara yönlendirmeleri de önemli bir önlemdir.

 

Denetim okullarda yapılabiliyor fakat ilişkiler nasıl düzelir?Öğretmen ve öğrenci ilişkilerindeki sıkıntılar, eğitim sisteminden daha az konu edilmektedir.

 

Sıkça konu edilen gündemler; eğitimde köklü bir değişim gerektiği, artık sistem farklılıklarının yorduğu ve uzaktan eğitimin artmasının faydasıdır.

 

Velilerin önemsediği konu ise; öğretmenlerin, mesleki yeterlilikleri veverimlilikleridir…

 

Öğretmenler; eğitim bilimleri, eğitim psikolojisi, öğretim ilke ve yöntemleri, öğretim teknolojileri ve materyalleri, sınıf yönetimi, ölçe ve değerlendirme ve özel öğretim yöntemleri gibi mesleki derslerini almaktadırlar.Ayrıca, kendi alan derslerini de görmektedirler. Girdikleri KPSS sınavında başarılılardır. Mülakattan geçmişlerdir. Mesleklerini ellerine almaları için ise sınırlı sayıda kontenjan vardır ve yine elenmektedirler. Yani her öğretmen artık mesleki anlamda ve kendi alanında yeterlidir.

 

Gerçekler ise bambaşka…

 

Veliler olarak yanılıyoruz.

 

Öğrencilerin akıllarında kalan; öğretmenlerinin olumlu ve olumsuz özelliklerinden, kişilik özellikleridir.Hâlbukibiz, öğretmenin alan veya mesleki özelliklerine öncelik veriyoruz.

 

Öğretmende yanlış kişilik özellikleri, öğrenmenin önündeki en büyük engeldir. Sınıftaki düzen bozan bir öğrenci de öğrenmenin önündeki engeldir.

 

Öğrenciler, her düzeyde ve senelerce zorunlu eğitim alıyor. Okul dersleri, sık sık uygulanan deneme ve genel sınavlarını (ismi sürekli değiştirilen) geçmeleri gerekiyor. Bu arada,sınavların her biri başlı başına bir stres unsurudur!

 

Okul başarısınave sosyo-ekonomik düzeylerine göreöğrenciler, çeşitli okullara yerleşiyorlar.Fakat bazen ahlaki değerleri dikkate alınmıyor. Her öğrencinin başında, yine bir öğretmen var. Ders başarısı veya ahlaki değerleri düşük öğrencilerin,yine başlarında bir öğretmen var.

 

Biz, farklı bir açısıgeliştirelim…

 

Bence haklı; eğitim sistemi, öğretmen, öğrenci ve veli değildir. Haklı olan daima “öğrenme”ve öğrenmenin nasıl gerçekleştiğidir.

 

Eğitimin, insani değerlerle gerçek öğrenmeyi sağladığı üzerinde duralım.

 

Öğrenme, bilginin transfer edilmesiyle ortaya çıkmaktadır. Öğrenme, yaşantı sonucu bireyde meydana gelen ve kalıcı izli davranış değişikliğidir. Öğrenme uzun bir süreçte sonuca ulaşır. Bu dönemde ne kadar ve nasıl öğrenildiği takipte tutulmalıdır.

 

Bir süreç isteyen öğrenmenin etkili olması; sevgi, saygı, hoşgörü, ilgi, bağlılık, merhamet ve şefkat gibi güzel duyguların bulunduğu ortamda gerçekleşmektedir.

 

İnsani değerlere sahip çıkmak: öğretmen ve öğrenci ilişkisine, yani geleceğe sahip çıkmaktır.

 

İnsan olmanın güzellikleriyle, ümidimizi güçlendirdiğimiz bir gelecek diliyorum…