Oyun çocuğun enerjisini boşaltmasını, bütün düşüncelerini ortaya koymasını sağlar. Çocuk başkalarına saygı duymayı, empati kurmayı, problem çözme becerilerini, sabırlı olmayı, stresle baş edebilmeyi ve gerçek ile gerçek dışı arasındaki farkı anlayabilmeyi oyun yoluyla öğrenir. Oyun çocuğun sosyal, duygusal ve fiziksel gelişimi için çok önemlidir.   İnsan yetişkinlik evresine ulaşana kadar çeşitli gelişim dönemlerinden geçer. Bu sebeple yetişkinin kendini ifade etme şekliyle çocuğun kendini ifade etme şekli arasında farklılıklar vardır. Oyuncaklar çocuğun kelimeleri, oyunu ise ne anlatmak istediğidir. Çocuklar ile özellikle erken çocukluk döneminde iletişim kurmanın en güzel yolu oyundur. Çocuk kendini rahat ve özgür hissettiği bir ortamda, kendini rahatça ifade eder. Ebeveynler çocuklarına oyuncaklar alıp çocukların önüne koyduğunda sakince oynamasını beklerler, ancak çocuk çoğu zaman yalnız oynamak istemez. Anne ve babaların görevi çocuğun kendi sürecini tamamlaması için büyümesine ve gelişmesine olanak sağlamaktır. Çocukların kural koyabildikleri, kendilerini özgürce ifade edebildikleri ortam oyundur. Anne babalar oyun zamanında çocuğa fırsat tanımalı ve oyunu eğitim malzemesi olarak görmemelilerdir. Oyun oynarken çocuklar özgür olmak isterler, uçan evler, turuncu bulutlar, mor domatesler hayal edebilirler. Böyle durumlarda ebeveynler hataya düşerek çocukların 'hatalarını' düzeltmeye çalışırlar. Oysa bu şekilde çocukların hayal gücünü, özgüven gelişimini kısıtlamış olurlar.   ÖZGÜR VE KOŞULSUZ BİR OYUN   Çocuklar ile olan ilişkimizde kuralları ve gerçekliği çok fazla göz önüne koyuyoruz. Çocuk mavi renkte bir güneş resmi çizdiğinde güneşin sarı olması gerektiğini söyleyerek çocuğun hayal gücünü kısıtlıyoruz. Günlük hayatta koyulan kurallara o kadar çok alışıyoruz ki oyun içerisinde de ipleri çocuğun eline vermekte zorlanıyoruz. Bu nedenle çocuklar ile oyun oynamanın yetişkinlerin empati yeteneğini geliştirdiğini düşünüyorum. Çocuklar oyunlarında aynı temayı defalarca tekrar edebilirler. Yetişkinler yaşadıkları sorunu nasıl defalarca anlatarak rahatlıyorsa, çocuklarda yaşadıkları korkuları, üzüntüleri olayın çocuk üzerindeki etkisi azalana kadar oyunlarında defalarca oynamak isterler. Bu durumlarda yetişkinlerin çocuğun oyununu sıkılmadan tekrar etmesi ve çocuk ebeveynine hangi rolü verirse ebeveynin o rolü oynaması sağlıklı bir iletişim için gereklidir. Eğer çocuk sizi bir bebek yaptıysa bebek gibi konuşun, size yemek yediriyorsa gerçekten yemek yiyormuş gibi yapın, korkutulacak bir şey yaptıysa gerçekten korktuğunuzu gösterin. Çocuğunuz ile oyun oynarken odak noktanız sadece çocuğunuz ve oyun olsun. Çocuğunuzun değerli olduğunu ve biricik olduğunu ona hissettirin. Çocuklar ile iletişiminizde ayak ucunuz ve başınız aynı yöne bakmalı yani başka bir iş yaparken bir yandan çocuğunuz ile oyun oynama çalışmayın.