Son dönemde çocukların yaşadıkları dramlar her yerde her zamankinden daha fazla yer alıyor. Şiddet, taciz, tecavüz, sağlıksız aile ilişkileri, eğitimsizlik ve parasızlığın kurbanı ne yazık ki hep çocuklar oluyor. Aile, Türk toplumunun en temel ve önemli değerlerinden biridir. Ruh sağlığı yerinde ve mutlu nesiller yetiştirebilmek için sağlıklı aile ilişkilerinin önemine artık hiçbir kurum ilgisiz kalamıyor. Devletin her kurumu aile ilişkilerine yönelik çalışmalar yapıyor.

Ne yazık ki anne-baba olmak çok kolay bir şey olarak algılanıyor; aslında dünyadaki en zor meslek annelik ve babalıktır. Çünkü anne-babanın sorumluluğu bir insan yetiştirmektir. Ancak çoğumuz bunun ne kadar önemli bir görev olduğunun farkında değiliz. Çocukluk dönemi aslında insanın hayatındaki en önemli dönemdir. Özellikle 3 yaşına kadar anne ve baba ile kurulan ilişki bireyin kişiliğinin oluşmasına büyük rol oynar. Birey kendisine, hayata, dünyaya, geleceğe ve çevresindeki insanlara karşı güvenli ya da güvensiz bir bakış açısı geliştirir ve bu tüm hayatını etkiler. Bu nedenle özellikle 3 yaşına kadar olan dönemde, cinsel kimliğin oluştuğu 3-5 yaş arasındaki dönemde ve daha sonra da ergenlik döneminde çocuğun anne-baba ile kurduğu iletişim çok önemlidir. Eğer çocuk sağlıklı bir iletişimin olduğu, anne-babanın birbirine yakınlık ve sevgi gösterdiği ve sağlıklı rol modellerinin olduğu bir ortamda büyürse, ileride de çevresiyle daha olumlu ilişkiler kuracaktır. Bu nedenle aslında karı-kocalar, anne-baba olma kararı aldıklarında bunun için eğitim almalılar, ülkemizde anne-baba okulları kurulmalıdır.

Sağlıklı bir aile yaşantısı içersinde büyümeyen çocuklarda hem kendilerine hem de dünyaya karşı güvensizlik gelişiyor, bu ileride iş yaşantısından evlilik yaşantısına kadar birçok şeyi etkiliyor. Çocuklar aile içinde birçok travmaya maruz kalabiliyorlar. Özellikle anne-baba tarafından koşullu sevilme, değer görmeme, ihmal edilme, sürekli yetersizliğin ve beceriksizliğin vurgulanması çocuğun özgüveninin ve özsaygısının gelişmesini engelliyor. Ayrıca aşağılanma, dayak, yakın akrabalar ya da tanıdık güvenilen biri tarafından tacize ya da tecavüze uğrama da oldukça yaygın. Psikolojik sorunlarla ya da cinsel sorunlar sebebiyle tedaviye  başvuran kişilerin büyük çoğunluğunda, çocuklukta yaşanan bir taciz ya da tecavüz öyküsüne artık sık sık rastlanmaktadır. Karı-kocalar çok çeşitli nedenlerden çocuk sahibi olmak isteyebilirler. Tam anlamıyla bir aile olmak için ve gerçekten istedikleri için çocuk sahibi olan çiftlerin yanı sıra, çocuğu, iyi gitmeyen bir evliliği kurtarma aracı olarak gören, akrabaların baskısı yüzünden hazır olmadığı halde doğurmak zorunda kalan ya da kendi narsistik ihtiyaçları için çocuk yapan çiftler de vardır. Ancak çocuk sahibi olmak önemli bir sorumluluktur, ona sağlıklı bir aile yaşantısı verebilmek ve iyi bir gelecek sağlayabilmek için masraflarını karşılayabilmek gereklidir. Bu nedenle çiftlere bakabilecekleri kadar çocuk sahibi olmaları gerekmektedir.

Bu kadar bilgiyi vermemin temelinde ne yazık ki yaşanmış olaylar bulunmaktadır. Gördüğümüz olayların içinde yine ne yazık ki çocukların hiç günahı yoktur ama günahlarla yetiştirildiği birçok olayda görülmektedir.

Geleceğimiz olan çocuklar için lütfen daha fazla duyarlı olalım. Lütfen annelik ve babalık rollerimizi tam olarak yapalım. Sırf bu nedenle geleceğe yönelik büyük kayıplar yaşayacağımız bugünden kesindir. Şimdi o zaman hem devlet kurumlarımız adımlar atarak aile kurumunun niceliğini koruyarak güçlendirmelidir. Toplum olarak bunun korunması için üzerimize ne düşüyorsa hemen gerçekleştirelim.  Yoksa vay halimize.