Yaklaşık 5 yıldır üstüne basa basa dillendiğim bir şey var oda tüketim toplumu olmamış. Nereye baksam tüketiyor olduğumuzu görmüş olmamdan dolayı hep kötü zamanların bize yakın olduğunu dillendirmiştim.

Bir bakın neleri tükettik;

Genç beyinleri tükettik,

Demokrasi kültürünü ve iletişimi tükettik,

Ekolojik değerleri tükettik,

Ahlakı tükettik,

Devlet mallarını tükettik,

Hukuku, adaleti tükettik,

İnan emeğini tükettik,

Hayvan sevgisini tükettik,

Tarımımızı, hayvancılığımızı tükettik,

Köylerimizi tükettik,

Değimli bakıldığında çok şey tüketmişiz. Bu tükettiklerimiz yüzünden bugün büyük sıkıntılar yaşamaktayız. Bu sorunun kaynağını hükümete yüklemek ise kesinlikle yanlıştır. Tabi hükümetin ve devletin yaptırım gücünü unutmadan bunun asıl kaynağı vatandaştır.

Vatandaş olarak geçmişimizi çok çabuk unuttuk. O kadar çok şey unuttuk ki, bugün bazı şeyler karşısında dik duramaya başladık. Çünkü ülke olarak zayıfladık. Üreten insanımız zayıfladı, genç-özgür düşünceler zayıfladı,  ekonomiye katkı koyan insanımız zayıfladı, hukuk savunucular zayıfladı… daha sayacağımız çok şey zayıfladı o nedenle artık bazen dik duramıyoruz.

Dolar bir Amerikalı papaz yüzün bir artı, öyle böyle değil,

Ayı papaz yüzünden hukuk düzenimiz sarsıldı,

Bir Amerikalı bize ne büyük zararlar verdi. Tabi bu zararları ülke içinde birçok kişi yaşarken, bir kesim ise doların yükseliyor olmasından ellerini ovuşturdu.

Ne olursa olsun, bu ülkenin tüm değerlerine vatandaşları sahip çıkmalıdır. Hükümete, muhalefete bakmaksızın, fikir üretip ülke ekonomisine sürdürülebilir katma değer üretmesi gerekmektedir.

Geç mi kaldık inanın ki bu coğrafyada hiçbir şey için geç kalınmaz. Çünkü Allah vergisi coğrafyamız gerçekten çok zengin. İşte o nedenle hala geç değil.

Bugün vatandaş olma olgusunu en yüksek perdeden hissetmeli ve davranmalıyız. Kendimizde, ailemizde, çevremizde, ülkemizde ve dünyada neler olduğu dikkatlice incelemeliyiz. İncelemelerimizi geçmişte yaşadıklarımız projektöründe geleceğe yansıtarak planlar ve stratejiler üretmeliyiz.

Bir Amerikan vatandaşının 80 milyon üzerindeki etkisini bir daha yaşamamamızın tek yolu artık üretmekten geçtiğini fark etmeliyiz.

Güçlü coğrafyanın ruhuna ihanet etmemek için var gücümüzle üretmeliyiz.