Bir çocuğun hayatını böylesine derinden etkileyen başka hiçbir canlı yoktur, anne dışında. Hayatımıza dönüp baktığımız zaman, bizi şekillendiren çoğu şeyin annemizin eseri olduğunu görebiliriz.

İyi ya da kötü...

Bir canlıya annelik yapmaya başladığım günlerden sonra, annemi daha da iyi anlamaya başladım.

Kaç yaşıma gelirsem geleyim, annemin göğsüne yattığım zaman tüm dertlerim geçiyor sanki, her şey daha bir kolay gözüküyor gözüme. Annemin yanımda olduğunu hissetmek güç veriyor bana.

Hayatta düşmüş olduğum hatta yere çakıldığım anlarda bile bana inanan ve beni düştüğüm yerden daha da sağlam çıkaran tek insandır annem. Çünkü benim şansım, düştüğüm yerin, annemin kucağı olması...

Ben buraya ne yazsam az annem için. Eminim tüm anneler için de öyle.

Ruh sağlığı yerinde olan tüm anneler tabii ki, anne olmuş ama anne demeye bin şahit gereken anneler hariç...

Annem hakkında en sevdiğim şeylerden biri, evden her çıktığım zamanlarda pencereden el sallıyor olması. Bu davranışı bana her zaman yanımda olduğunu hissettiriyor sanki.

Sanki ne zaman arkamı dönsem, o pencerede bana el sallayacakmış gibi...

Çiçekleri koparmadan koklamayı öğreten, herkese karşı eşit ve adil olmamı öğütleyen, hayvanları, doğayı ve tüm iyi insanları sevmeyi öğreten kendi gibi kalbi de güzel olan canım annem. Anneler günün kutlu olsun. İyi ki benim ve ablamın annesi olmuşsun. Seni sadece ablamla paylaşmaya razı gönlüm...

Dünyaya bir defa daha gelsem, yine benim annem olmanı dilerdim. Sen benim bu dünyadaki en büyük şansımsın.

Herhangi bir canlıya annelik eden herkesin anneler gününü canı gönülden kutluyorum.

Annelik yapan babaların da günü kutlu olsun...

Hayatımıza renk katan annelerimiz hep var olsun, sevgilerimle…