Son zamanlarda insanların tek tip bir hale gelmiş olduğunu üzüntü ile fark ediyorum. Güzellik sektörünün kadın erkek demeden, ama daha çok kadınlara dayatmış olduğu bazı güzellik kriterleri aslında insanları oldukça mutsuz etmekte...

Merhaba sevgili okuyucularım.

Fark ettiyseniz, tüm kadınlar aynı tip. Kalkık ve düz kaşlar, ameliyat ile elde ettikleri çekik badem gözler, yüzleri ile orantısız ufak bir burun, çıkık elmacık kemikleri, sivri bir çene ve şişirilmiş dudaklar. Aynı ruhsuz bakışlar, ifadesiz bir yüz...

Estetik ameliyatlara karşı değilim, gerektiği takdirde kesinlikle yapılması gereken bir şey olduğunun farkındayım. Eğer, ameliyat olunca daha özgüvenli hissedecekse, tüm insanların bunu yaptırmaya hakkı olduğunu düşünüyorum. Benim eleştirdiğim şey, tek tip haline gelen insanların özgüvensizliği...

Estetik bağımlılığı, günümüzde yaşanan en büyük psikolojik rahatsızlıklardan sadece bir tanesi… İnsanların, kendilerinden bu kadar memnun olmamasının altında birçok psikolojik neden bulunmakta... Tüm bunların yanı sıra, sektörün dayattığı 'kriterler' de eklenince bağımlılık kaçınılmaz son oluyor.

Oysa, küçük gözleri olan bir insan da güzeldir. Eğer güzel bakıyorsa. İnce dudakları olan bir insan da güzeldir, eğer canlıları şefkatle öpüyorsa...

Hayatımda, annemden sonra görmüş olduğum en güzel kadın, yaklaşık elli yaşlarında bembeyaz saçlı, ufacık gözlerinin kenarları oldukça kırışık, kemerli bir burnu olan minyon bir kadındı. Metroda kitap okurken bile oldukça karizmatikti. Onu kendisi yapan özelliklerdi güzel olan. Özgüvenli oluşu, ona ayrı bir aura katıyordu.

Demem o ki, sevmeye kendimizden başlamalıyız. Sevmek, adımlardan oluşur. Önce kendimizi, sonra hayvanları, sonra diğer insanları, bebekleri, çocukları...

Sektörün insanlara dayattığı tüm bu durumlar, aslında emperyalist düzenin bir parçasıdır.

Biz, bizi biz yapan tüm özelliklerimiz ile farklı ve özeliz. Eğer harcayacak bu kadar paramız varsa, bu paraları daha önemli şeyler için harcamalıyız. Kitap alarak, güzel bir film izleyerek, belki bir tiyatro oyununa giderek, ya da sadece, kendimiz için bir hediye alarak.

Klişe ama doğru bir söz ile bitirmek istiyorum yazımı. Gerçekten de önemli olan, ruh güzelliğidir...

Sevgiyle kalın.