Kurum ve kuruluşlar kendi çalışmaları doğrultusunda işsizlikle ilgili bazı rakamlar açıklamaktadırlar. Bu rakamlar bazen birbirini tutmakta bazen ise birbirinden çok farklı olduğunu çoğu kez görmekteyiz. İşsizlik rakamları açıklanırken, birçok değişik kriter uygulandığı için bazen neyin ne olduğu anlaşılması bile çok zor olmaktadır.

Tek kriter olmalı oda toplumda bugün kaç kişinin işsiz olduğuna ilişkin rakamı net ortaya koymak olmalıdır. Değer yargıları çerçevesi etik olarak, kaç işsizin, işsiz olduğunu ortaya koymak olmalıdır. Yok 6 ay önce işi bırakmış, yok kısa dönem çalışma ödeneği alıyormuş, yok iş başvurusunda bulunmuş, yok başvuruda evrakları işlem değilmiş...  Ne yazık ki bunların hiçbiri ne kriter ne de gerçi iyi doğru yansıtmak değildir.

Bugün benim iki ayrı şapkam bulunmakta. Birinci şapkam köşe yazarlığı, ikinci şapkam ise e-gençlik Derneği başkanlığıdır. Yani yapabileceğim ve ulaşabileceğim yerler sınırlıdır. Ona rağmen geçtiğimiz bir haftadan bu yana 86 iş arayan kişi  özgeçmiş belgesini bana gönderdi ve içinde bulunduğu durumu izah etmeye çalıştı. Özgeçmiş belgelerini gönderenlerin büyük bir kısmı 2 den fazla üniversite bitirmiş gençlerden oluşmaktadır.  Yine özgeçmiş belgelerini gönderen gençlerin neredeyse büyük bir çoğunluğu 2 yıldan beri iş aradığını umutlarının tamamen tükendiğini dile getirmekteler. 

İşte o nedenle diyorum ki herkes bir rakam açıklamakta Ama ne yazık ki bana özgeçmişlerini gönderen kişilerin bu rakamların arasında yer aldığını düşünmemekteyim. Çünkü tamamen umudu tükenmiş, tamamen çevresiyle bağları azalmış ve Kendi başlarına çıkış yolu aramak zorunda kalmış birçok kişinin olduğunu açıkça bilmekteyim.

Ne yazık ki pandemi şartları da eklenince insanların umutları daha da çok tükenmiş daha da çok çıkmaza girmişlerdir.

Herkesin gördüğü gibi devlet kurumlarından biri 200 kişilik iş alımını yapacağını duyurduğunda en az 10-20bin kişinin kuyrukları doldurarak mülakat için sırada beklediğini görmektedir. Yazıktır, günahtır...

Kim neyi savunursa savunsun, kim hangi değerde olursa olsun, kim hangi görüşte olursa olsun ama bilmek gereken bir şey var o da sokaklarda işsiz insanların sayısı çok.  Hatta başka büyük bir problem var ki o da sokaklardaki işsiz insanların büyük bir kısmını ise gençlerin oluşturmasıdır.

Genç işsizliğin bu denli artması ise ne yazık ki birçok sosyal patlamayı beraberinde getirmektedir. Yine bu sosyal patlama ile beraber genç işsizlerin büyük bir kısmının hayallerini yurtdışı süslemektedir. Hayatlarını kazanabilecek bir ülke için ellerinden gelenin yapan birçok gencinde  çevremde olduğunu bilmekteyim. 

Potansiyel ve kinetik gücü gençler ne yazık ki başka ülkelerde, o ülkelere büyük katma değer üretmektedirler. Bunu görmemezlikten gelmek ise ya da bunu bilmiyor olmak ise gerçekten anlaşılması güç bir durumdur.

O nedenle iktidar başta olmak kaydıyla işsizlere iş bulmakla ilgili politik ve sürdürülebilir adımlar atması zorunludur. Devletin tüm kurumları işsiz insanlar için çeşitli çözümler geliştirerek ülkenin katma değer ile değer katmak adına çabalamalıdır.

Bunu dememin nedeni ise işsizler ne yazık ki simsarların eline  hem kendilerini hem de yaşadıkları yerlere ciddi zarar verecek konuma dönüşebilmektedirler. O nedenle işsizlere bir an önce yaşam hakkına uygun işler tesis etmek gerekir.