Ülkemizde yaşayan mültecilerin sayıları gün geçtikçe artmaya devam ediyor. Ülkemize kaçak yollardan gelmiş olan bu insanların derhal kendi ülkelerine dönmeleri gerektiğine inanmaktayım.

Bu durumu ırkçılık olarak tanımlamıyorum. Ülkemizde yaşanan bu krizin çok farklı boyutları olduğunu düşünüyorum. Savaştan kaçan insanları anlayabiliyorum, ama elinde silahlar ile ülkemize giren bu insanları gerçekten anlamıyorum.

Önceleri, ülkemde mülteci istemiyorum diyen insanları anlamazdım. İnsanî duygularım daha ağır basar ve kendimi onların yerine koyardım. Ama dediğim gibi, bu durum artık haddini fazlasıyla aştı. Ülkemiz büyük bir krize sürüklenmekte ve ben bu ülkede yaşayan bir kadın olarak oldukça tedirgin hissediyorum...

Her gün, bu insanların karışmış olduğu olayları görüyorum. On iki yaşındaki bir Türk çocuğu, bir Pakistanlı tarafından kaçırılıyor ve üç çocuk sahibi oluyor. Bu haber karşısında, neler hissettiğimi ifade bile edemiyorum. Bu, böylesine kolay bir şey mi ?

Bir ülkeye geliyorsun ve orada yaşayan bir 'çocuğu' kendine eş olarak kaçıyorsun. Tüylerim diken diken oluyor. Bu ülkede hiçbir kadının can güvenliği olduğuna inanmıyorum. Bu insanların kültürleri, bizim kültürümüze hiçbir şekilde benzememekte. Gelişime böylesine kapalı olan bir toplumun, bu ülkede ne sorunlara yol açtığını hepimiz görüyoruz.

Ben ırkçı olmayı dahi göze alarak, ilk defa itiraf ediyorum bu düşüncemi. Ben ülkemde mülteci istemiyorum...

Hepsinin, bir an evvel ülkelerine dönmeleri gerektiğine inanıyorum. Bu konuda yürütülecek olan politikaların iyileşmesini yürekten diliyorum. Sevgilerimle.