Küreselleşmenin kültürel ve iletişim yönlerinin, psikolojik yansımaları olmaktadır. Göç alan ülkelerde ulus devlet bilinci toplumda düşerken küresel toplum hissi yükselmektedir. Küçük grup aidiyeti, kollektif kimlik ve geleneksel kültür yerini; küresel sisteme katılma isteğine, küresel toplumda bireyselliğe ve küresel kültüre bırakmaktadır. Bütün gezegen açık topluma dönüşmektedir. Yemek çeşitliliği, giyim şekli, ahlak kuralları, insani değerler veya popülarite toplumlarda benzerliğe gitmektedir. Birey yalnızken diğerleriyle aynılaşmaktadır. Bunun sonucunda kimlik sorunları görülebilmektedir. Sınırlarını geçen insan, ülkesindeki kültürel ürünleri paylaşmaktadır. Bu durumda, yerel aidiyet hissi ile küresel sisteme katılma isteği arasında gerginlik doğabilmektedir. Küresel köy, cezbederken korkutabilmektedir. Kendisinde yurtsuzluk duygusu oluşan birey, yalnızlık ile endişe duyabilmektedir. Gelişen iletişim kanalları, yaşanılan olayları bütün dünyaya duyurmakta ve göstermektedir. Bir insanın veya canlının başından geçen durumlar her ülkenin vatandaşına ulaşmaktadır. Birey, kiminle tanışacağı ve hangi uzantılarla bağlantı kuracağı belli olmayan kendi ulaşabileceği fiziksel alan dışındaki alanlara erişebilir konumdadır. İnsan normalini aşan yüksek iletişim ağı, kendi merkezinde kalarak odaklanmayı zorlaştırmaktadır. Kendi sokağı, mahallesi, semti, ili ve hatta ülkesinden geçerek hiç göremeyeceği insanlardan alınan haberlere acı, neşe veya haset gibi duygular besleyebilir durumda kalan bireyin; duyguları ve düşünceleri fazlasıyla geniş kitlelere yönelmektedir. Bu şekilde bireyde; duyarsızlaşma ya da duygusal çöküş gibi bir sonuç gözlemlenebilmektedir. Küresel çağda insan; evinde değil, sonu gelmeyen yolculukta kalmaktadır ve yönelim kaybı da yaşayabilmektedir. Küreselleşmenin psikolojik etkilerini göz önünde bulundurarak gerektiğinde psikolojik destek alınmasını tavsiye ediyorum…