Kestirim yaparak karşımızdaki insana yönelik ürettiğimiz sıfat ve duygularla, ilişkimizde hız alırken gerçek dışı bir şekilde o kişi değerlendirmeye alınır. Bu hızı karşılaştığımız veya çevremizde bulunan her bireye uyguladığımızı düşünürsek yargı kümelerinin dışında tek başınalık hissine kapılmamak elde değildir. Karşımızdakini sıfatsız ve yargısız anlamak zor gelebilir. Bir bireyi rasyonel bir şekilde anlamak için çaba sarf etmediğimizde, zihin ve kalbimizin önüne kalıp yargılar gelir. Siyah tenli birini gördüğümüzde akla gelen nedir? Peki, kibar konuşan bir beyefendi ile iletişimi devam ettirirken düşündüklerimiz nelerdir? Kıyafetlerini fazlasıyla inancını yerine getirmek adına tercih eden bir hanımefendi hakkında fikrimiz nedir? Orta Asya Türklerinden kökeni bulunun bir bireye güven hissederken Suriye’den gelen bir bireye ilkel bakmak gibi ön yargılarımız olabilir. Ön yargı, bir gruba veya bir kişiye yönelik eksik/hatalı yargılama sonucu oluşan genellikle olumsuz tutumdur. Ön yargının iki temel bileşeni vardır: 1)    Bir insan grubuna yönelik temelsiz bir inanç veya fikir olarak tanımlanabilecek bir kalıp yargı 2)    Buna eşlik eden güçlü bir duygulanım (Quillian, 2006). Ön yargı tanımını Allport (1954); “hatalı ya da esnek olmayan bir genellemeye dayalı antipati” şeklinde vermiştir. Ön yargı yatkınlık derecesi her bireyde değişkendir ve sebepleri de farklılık gösterir. Bu olumsuz tutum yüksek bulunduğunda, psikolojik yardım alınabilir. Hepimize yargısız ve gerçek ilişkiler dilerim… Kaynakça Allport, G. W., (1954) The nature of prejudice, Addison-Wesley, Reading, MA. Quillian, L., (2006) “New approaches to understanding racial prejudice and discriminati-on”, Annual Review of Sociology, 32, s. 299-328.