Çocukken daha çok kurulan hayaller kuruyorduk. Gezilecek yerler, kazanılacak makamlar, yaşanacak hayatlar, tanışılacak insanlar gibi birçok güzel düşüncelerimiz ve planlarımız vardı. Ne yazık ki zaman geçtikçe gördük ki daha az hayal kurmak ve daha az plan yapmak gerekiyormuş. Yine zaman biraz daha geçtiğinde görüyoruz ki yaşanacak hayatların yani hedeflenen yaşam planları başkalarının elinde… En basitinden kimin elinde ne var derseniz sadece çevrenize bakmanız yeterli… 10-15 yıl eğitim ve öğretim hayatınız sürsün. Sizi mutlu edecek diplomalarınız ve sertifikalar olsun. Aileniz, çevreniz var gücüyle ve tüm imkanlarını size seferberlik ilan etsinler. Sonra… Sizin hayal kurup o yolda emek harcayarak hak etmiş olduğunuz yere/makama birilerinin bir torpiliyle yerleşen insanların varlığını görüyoruz. Ne mi oldu? Aslında neredeyse tüm hayaller birilerinin elinde… Üzücü… Geçtiğimiz yıllarda birçok şehirde eş zamanlı gerçekleştirilen ‘1 Türkiye Hayali’ çalışmasının raporunu okurken, insanların iki, üç yıl öncesine kadar olan hayallerini, düşüncelerini gözden geçirdim. Daha sonra ise Bursa’da bu çalışmaya dahil olan birkaç arkadaş ile tekrar hayallerini, görüşlerini, ve düşüncelerini öğrenmek için sohbet ettim… Tahmin edeceğiniz gibi ne yazık ki hayallerin büyük bir kısmı değişmiş. Nedenini ve niçin böyle değiştiğini sormaya gerek kalmadı. Konuştuğum üç gencin odaklandıkları hayalleri para kazanabilmek için iş bulmaları gerektiğini söylediler. Diploma sahibi olmalarına rağmen mesleklerini yapamıyor ve gerçekten her şeyden bıkmış şekilde mutsuzlar. Bu sohbetlerin ardından birkaç farklı esnafla benzer konuları konuşmaya çalıştım. Hayallerinin ne olduğunu öğrenmeye çalıştım. 5 esnaf ile yan yana geldim ve tek hayalleri var borçlarını bitirmek. Biraz garipsedim çünkü resmi rakamlara göre 3 milyon 500 bine yakın kişi bu ülkede icra takibinde olduğunu biliyorum. Görüştüğüm 5 esnafın 5’ide borçlarını bitirmek en büyük hayaliyse… Matematikteki olasılık kuramını tamamen aştığımı düşünmekteyim. 5’te 5… Esnaflarla görüşürken içimden dedim ki ‘başkalarının bir süre hayallerini sormayayım.’ Çünkü insanları geriyor ve sinirlendirdiğimin farkına vardım. Anlatmak istiyorlar ama bir taraftan aile fertleri akıllarına geliyor, diğer taraftan ise çalışmaları ve aileleri akıllarına geliyor. Sonra sözcükler boğazda düğümlenip gerilip, sinirlendiklerini gördüm. Devlet yöneticileri vatandaşın bu durumunu açıkça görmeli. Covid- 19’un önüne geçen bu ekonomik daralma yaşayan vatandaşlara yönelik çözümler ortaya koymalı. Ne yazık ki Covid-19’dan daha fazla ekonomik sıkıntıdan dert yandığı ortada. Artık bilinmeli ki bu güne kadar görmezlikten gelinen sorunlar yok değildir. Yaşanan tüm sorunlar gerçek ve can yakıcıdır.  Ekonomik daralmayı veya ekonomik krizi umursamayanlar şapkayı önüne koyup mücadele için elinden gelen tüm çabayla mücadeleye başlamalıdır. Ülkenin gerçeklerinden sıyrılmadan, gerçekler ile yüz yüze gelmenin zamanı ne yazık ki geçmek üzere. Artık bilinmeli ki boşa geçecek ne bir kaynak, ne bir zaman bulunmaktadır. Her vatandaş, her çalışan ve her kamu görevlisi tüm gayretiyle mesleklerini icra etmek için harcamalıdır. Burada en büyük görev ise ülkenin tüm kanat önderlerine ve liderlerine düşmektedir. Devletin tüm kanunlarını gerektiği gibi çalıştırılmasını sağlamalıdır. İşte o zaman hayaller kurulmaya devam edecek ve insanların mutluluklarına katık katılacaktır…