İnsanın anlaşıldığını düşündüğü bir konuşma yapma ihtiyacı vardır. İç dünyasını dışarıya aktaramaması, adeta bir köşeye sıkışma gibidir ya da penceresi olmayan bir ev…

Düşünce ve duygularımızı açtığımız her pencere, taze bir nefes alma ve ferahlama hissettirir.

Açığa çıkan bir aşk ile iç dünyamız, büyür, genişler, yeşerir, çiçeklenir ve güneşlenir.

Anne-babamızla kurduğumuz cümlelerin hoşgörüyle karşılanması, ayaklarımızın yere daha sağlam basmasını ve davranışlarımızı kendimize güvenle sergilememizi sağlar.

İş arkadaşımızla aynı odada birbirimizi saygı çerçevesinde dinlememiz, günümüzün çoğunu geçirdiğimiz saatleri güzelleştirir.

İş, arkadaş, eş, anne-baba, kardeş ve öğretmen-öğrenci ilişkilerinin bizi tatmin etmesi ihtiyacımızdır. İletişimi sağlıklı kurduğumuzda, ilişkiyi doğru başlatarak memnun kalacağımız şekilde devam ettiririz.

İletişim hataları karşılıklı anlaşma yolunu kapatır, kavga veya güvensizlik ortamı hazırlar, sevgisiz ve yalnız hissettirir ve istenmedik davranışlara yol açar.

İletişim hatalarını; suçlamak, sürekli konuşmak, pasif ve tepkisiz dinlemek, küçümseyici mimiklerle dönütler vermek, yargılamak, eleştirmek, ahlak dersi vermek, öğüt vermek, nutuk çekmek ve konuyu saptırmak olarak sıralayabiliriz.

Etkin dinleme, iletişim hatalarına önlemdir. Karşımızdaki bireyi, lafını kesmeden ve cümlelerini anladığımızı belirten dönütler vererek dinlememiz etkin dinlemedir.

Evlilikte eşlerin birbirlerini saygıyla ve değer vererek dinlememeleri, aralarındaki sevgiyi bitirecektir. Aynı evin içinde iki yalnız bireye dönüşmek, birbirlerine tahammül seviyelerini düşürecektir. Birbirlerine karşı, tepkisel davranışlar ortaya çıkacaktır.

Etkin dinleme ile birlikte konuşmadaki içerik, ses tonu, jest-mimik hareketleri ve göz teması önemlidir.

Konuşma içeriğinde; suçlama, yargılama, eleştirme ve ahlak dersi verme gibi ifadeler iletişim hatalarıdır. Böyle bir diyalog tek taraflıdır. İstenmeyen bir içerik, diyaloğu sonlandıracaktır.

Kendi yargılarımızı savunduğumuz durumlarda, “Ben Dili” ile anlatım gerginliğe sebep vermeyecektir. Örnek olarak; “Bir şey söylemeye başlayıp sonunu getiremediğimde rahatsız oluyorum” diyebiliriz.

“Sen Dili” empatiden uzak ve suçlayıcıdır. Örnek; “Kabasın ve sözümü kesiyorsun” gibidir.

Ses tonundaki vurgular ve iniş-çıkışlar yerinde kullanılmalıdır. İhtar eder veya öğüt verir gibi bir ses tonundan kaçılmalıdır.

Bir diyalog esnasında göz teması kurulması, diyaloğun karşılıklı devam ettiğini gösterir.

Gözlerimizi kırparak konuşmayı anladığımızı belirtmemiz, etkin dinlemede kullanılan bir mimiktir. Bir diğer hareket, kafamızı aşağı-yukarı sallamamızdır.

Biz iletişim hatalarını minimuma indirdiğimizde, iç dünyamızı açtığımız pencerelerimiz artacaktır.

Mutlu ilişkiler kurduğumuz, muhabbeti tatlı günler dilerim…